Mehmed Akgül – Filistine

Ne ağlamak çaredir nede gülmek bu derde
Uyanmak zamanıdır hani uyanan nerde

Dünyanın her yerinde ezilen müslümandır
Çile çeken müslüman boğulansa imandır

Tınmadın uyanmadın unuttun zulmü hepten
Üç beş defa ah ofla parsel duttun cennetten

Senin uyuşukluğun filistinde kol kırdı
O mübarek beldeler oldu yahudi yurdu

İşkencenin her türü denenir filistinde
Yahudinin pis eli mescidimin üstünde

Zulüm insaflı kalır işkence sözü azdır
Bu zalime dur demek müslümanlara farzdır

Doğranan binlerce genç çocuklarda çabası
Her gün göz yaşı döker müslümanın anası

Nice masum insana zindanlarda işkence
Irza namusa sataş sürüyor gündüz gece

Yapılan baskılarda ders üstüne dersler var
İnşallah müslümanlar anlar ve uyanırlar

Kıssadan hisse almak müminin şiarıdır
Bu olayları tahlil müslümanın karıdır

 
Attıkları adımı hesabıyla atsınlar
Yapılan bu zulümden artık ibret alsınlar

Uyanıpda bozsunlar küfrün oyunlarını
Artık ortaya korlar gerçek tavırlarını

Çünkü o zalimlerin biz biliriz huyunu
Onlar seni zanneder sen agobun kuyunu

Ve sen

Ah osen o sen

Ne olur bir dirilsen

Kainat sana muhtaç

İnsanlık sana hasret

Davana sahip çıksan

Dağılır tüm kasavet

Ne olur artık uyan

Yıllardır bekliyoruz

O diriliş gününü

Şimdiden özlüyoruz

Senin o dirilişin ışık olur gönlüme

O dirilişsevdanı yamamışım ömrüme

Ümit varım ümit var

Müslüman dirilecek

Bunu ben göremezsem doğan yavrum görecek.

MEHMED AKGÜL

—————————–

bu şiirim 1984 yılında filistinde israellilerin bir gencin kolunu medyanın önünde kırdıklarında içimden gelen bir feryad olarak yamıştım ve milli gazetede yayınlanmıştı