RİSALE-İ NURLARDAKİ ŞİRK SÖZLER
.
1-Risale-i Nur'un şefaatçı kabul edilmesi
Şuâlar, Onüçüncü Şua'da geçen;..
Bütün arkadaşlar lâ ilâhe illallah zikrine devam ediyorduk. Zelzele bütün şiddetiyle devam etmekteydi. O sırada hatırımıza geldi, Risale-i Nur'u aşkla ve bir saikle üç-beş defa şefaatçi ederek Cenab-ı Hak'tan halâs ettik.(Bu apaçık şirk değil midir?) Elhamdulillah derhal sakin oldu...
2-Risalei Nur'un darda kalanlara ve günahkârlara yardım etmesi
Allahü teala şöyle buyurur:
"Darda kalmış kişi dua ettiği zaman onun yardımına kim yetişiyor da sıkıntıyı gideriyor ve sizi yeryüzünün hâkimleri yapıyor? Allah ile beraber başka bir tanrı mı var? Ne kadar az düşünüyorsunuz.." (Neml 27/62)
"De ki, Allah'ın dışında kuruntusunu ettiklerinizi çağırın bakalım; onlar, sıkıntınızı ne gidermeye, ne de bir başka tarafa çevirmeye güç yetirebilirler. (isrâ 17/56)
bu ayetleri hatırda tutarak aşağıdaki bölümü okuyalım..
Sikke-i Tasdik-i Gaybî'de geçen bir şiirde:
"Cürmümüzle külhan gibi pürnârız, Dert elinden hem her gün zâr u zârız. Affet bizi madem sana hep yârız, Ey nur-u rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur! Çevrildi ateşle bu koca dünya, Bir cehennem gibi kaynadı derya. Yetiş imdada ey şâh-ı evliya! Ey bu zamanda rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!"
Risalei nurlar sığınılacak, af dilenecek makam, âlemlerin rahmeti olarak gösterilmektedir. Bu şiir yukarıdaki ayetlere ve Kur'ana göre şirktir. Çünkü af istenecek, sığınılacak, yardım istenecek Risale değil Allah; Alemlerin rahmet nuru Risaleler değil Kur'an-ı Kerim'dir.
3-Risale-i Nur'un ve talebelerinin manevî kişiliğinin Gavs-ı Âzam olması
İslama göre "Gavs" (kendisine sığınanlara yardım eden) sadece Allah 'tır. "yalnızca Sen'den yardım dileriz." Ayetinin ışığında Kur'an; yardım istemek için bizleri Allah'a yöneltir. Aksi inanç ise şirktir. Fakat bakalım Risaleler yardım için kimlere yönlendiriyor..
Kastamonu Lâhikası 121.Mektup ta geçen cümlede Said-i Nursi yardım için şöyle diyor:
"Ben, eskide, Risale-i Nur'un şahs-ı mânevîsini, o imamlardan birisini zannediyordum. Şimdi anlıyorum ki, Gavs-ı Âzam'da, kutbiyet ve gavsiyetle beraber, "Ferdiyet" dahi bulunduğundan, âhirzamanda, şakirtlerinin bağlandığı Risale-i Nur, o Ferdiyet makamının mazharıdır." Sözüyle Said Nursi Risale-i Nur'u "Gavs" olarak kabul etmiş olup şirk işlemiş oluyor.
4-Risalelerin koruyucu kabul edilmesi
Emirdağ Lahikası, Yirmi Yedinci Mektup, c. II, s. 1723. de geçen:
" bîçare Ceylan yanıma geldi, dedi: "Biz yanıyoruz, mahvolduk." Ben de iki gün evvel mağazalarında bulunan Âyet-ül Kübra'nın bir kısım matbu' nüshalarını yanıma getirmek için söyledim, fakat getirmedi. Demek o ateşi söndürmek için orada kalmıştı. Ben de Risale-i Nur'u ve Âyet-ül Kübra'yı şefaatçı yapıp: "Ya Rabbi kurtar" dedim. Üç saat o dehşetli yangın hücumundabütün o büyük daireyi mahvetti. Altında ve bitişiğindeki dükkânları bütün yaktı, yıktırdı. Risale-i Nur'un ve Âyet-ül Kübra'nın hıfzında (korumasında) olan mağazaya kat'iyyen ilişmedi ve altındaki şakirdin dükkânı da müstesna olarak sağlam kaldı." Sözleriyle Said Nursi Risalelerin yangına engel olduğunu, mağazayı koruduğunu iddia ederek şirk işlemiştir.
5-Vahdeti vucud inancının kabul edilmesi
Öncelikle, Vahdeti Vucud inancının kurucusu olan İbn Arabî'nin inandığı Allah'ın, Kur'an'ın anlattığı Allah olmadığını belirtelim, zira onun Allahı, her an yoktan yaratan, ahlâkî sıfatlara sahip olan şahsî bir Allah değildir. İbn Arabî, inandığı Allah'ı insana bağımlı kılmakta, insanı bir bakıma Allah'ın yaratıcısı kabul etmekte ve böylece insanı ilâhlaştırmakla din dairesinden çıkmış bulunmaktadır. Şimdi bu küfür ve şirk dolu inançla ilgili Said Nusi'nin cümlelerine bakalım..
Lem'alar, Yirmisekizinci Lem'a;
"Öyle de: Vahdet-ül-Vücûd mes'elesi gibi hakaik-ı ulviye,(yüce bir hakikat) ehl-i gaflet ve esbab içinde dalan avamlara girse, tabiat telâkki edilir ve üç mühim zarar verir."
Lem'alar, Dokuzuncu Lem'a;
".... Muhyiddin-î Arabî demiş: "Ruhun mahlukiyeti inkişafından ibarettir." O suâl ile benim gibi zaif bir biçareyi Muhyiddin-î Arabî gibi müthiş bir harika-i hakikat, bir dâhiye-i ilm-i esrâra karşı mübarezeye mecbur ediyorsun. Fakat madem nusûs-u Kur'ana istinaden bahse girişeceğim, ben sinek dahi olsam o kartaldan daha yüksek uçabilirim. Belki: Hazret-î Muhyiddin aldatmaz, fakat aldanır. Hâdîdir, fakat her kitabında mühdî olamıyor. Gördüğü doğrudur. Fakat hakikat değildir." Vahdet-ül-Vücud ise bir meşreb ve bir hal ve bir nâkıs mertebedir. Fakat zevkli, neş'eli olduğundan, seyr ü sülûkta o mertebeye girdikleri vakit çoğu çıkmak istemiyorlar, orada kalıyorlar; en münteha mertebe zannediyorlar." Nur Risaleleri'nde oldukça yumuşatılarak geçiştirilmiş olan konu hakkında Said Nursî'nin ifadeleri birbirini tutmamaktadır. Getirdiği izahlarda tutarlılık olduğu söylenemez. Bu şirk inancını bir yandan "tevhide gark olmak, tevhide dalmak, Hüdâperestlik, zevkî bir tevhîd, ulvî hakikatlar" vb. sözlerle nitelemektedir; diğer yandan da İslâmî esaslara aykırılığını bildiğinden "bunu avam anlayamaz" tarzında bir gerekçe ile insanları bu öğretiden men etmeye çalışmaktadır. Bu ne menem bir tevhittir ki, "avamın eline geçince onları firavunlaştırma, nefislerini mâbûd edinme" gibi gizli (potansiyel) bir tehlikeyi de içermektedir.
6-Said Nursi'ye "Bediüzzaman" lakabı verilmesi
Bedii'in sözlükte iki anlamı vardır: Biri; örneği ve benzeri olmayanı yaratmaktır. İkinci anlamı ise; "örneği ve benzeri olmayan, harika varlıktır. Kur'ana göre bu özellikler yalnız Allah'a aittir: Allahü Teala şöyle buyurur:
"O (Allah), göklerin ve yerin bedi'idir."(Bakara 117)
Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, Sekizinci Şua'da konuyla ilgili;
"...Hem şimdi anlıyorum ki: Eskiden beri benim liyakatım olmadığı halde bana verilen Bediüzzaman lâkabı benim değildir. Belki, Risale-i Nur'un mânevî bir ismi idi. Zâhir bir tercümanına âriyeten ve emaneten takılmış. Şimdi o emanet isim, hakikî sahibine iade edilmiş." cümlesi geçer. Öyleyse soralım: Neden bu sıfatı Şakirtlerden başka hiç kimse âlimleri için kullanmıyor? Tarihte bu sıfatı kullanan hangi peygamber, hangi âlim var? El cevab: Yok. Çünkü bu apaçık bir şirktir, bunun lamı cimi de olamaz. Fakat Risale-i Nur'un tercümanı, müritlerince yakıştırılan bu sıfatı kabullenmiş eyvallah demiştir.
7-Hz. Ali'nin ve evliyaların Geleceği (Gaybı) bildiği iddiası
"De ki: Göklerde ve yerde Allah'tan başka kimse gaybı bilmez. " ( Neml, 65)
Sikke-i Tasdik-i Gaybî, Onsekizinci Lem'ada geçen;
"....Hz. Ali diyor: ".... Evveli dünyadan kıyamete kadar ulum-u esrar-ı mühimme bize meşhud derecesinde inkişaf etmiş, kim ne isterse sorsun, sözümüze şüphe edenler zelil olur."
Sike-i Tasdiki Gaybi Sekizinci Lemada geçen;
"...ulûm-u evvelîn ve ahirîni bildiğini müftehirane iddia eden Hz. Ali (R.A.)..."
Said-i Nursi Şuâlar, On Dördüncü Şuâ
"...Hattâ, evliyanın bir kısmı, keramet-i gaybiyelerinde Risale-i Nur'u aynı o âhir zamanın hidâyet edicisi olduğu, bu tahkikatla teville anlaşılır diyorlar."
Siracü'n-Nûr isimli kitapta;
"...Evet Hazret-i Ali Radıyallahü Anh, "Kaside-i Celcelûtiye"de iki suretle Risâle-i Nur'dan haber verdiği gibi..",
Denizli Müdâfâsı'nda ise Hz.Ali haşa Said'in geleceğini haber verir ve Said'le konuşur; "Hz. Ali'nin kasidesinde ebced hesabıyla, "binüçyüzellide Said-i Kürdî gelecektir" çıkıyor. Hülâgû'dan ve latin hurufundan ve İslâm deccalından ve bir kısım ulemâların yanlışlarından kat'i haber veren İmam-ı Ali o cümle ile biçare Said'e diyor: "Sen o zamana yetişeceksin. Cenab-ı Hak'tan muhafazanı niyaz eyle"
Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, Sekizinci Şua'da;
"... Birden bir ihtar-ı gaybî gibi kalbime denildi: İmam-ı Ali Radıyallahü anhü Risale-i Nur ile çok meşguldür. Mecmuundan haber verdiği gibi kıymetdâr risalelerine de işaret derecesinde remzedip îma ediyor. Eğer sarîh bir surette gaybdan haber vermek (çok zararları bulunduğundan hikmete münafi olduğu cihetle) hikmet-i İlâhiye tarafından yasak olmasa idi tasrih edecekti." (Güya Hz. Ali, gerçek bir şekilde gaybı biliyor fakat Allah, bu gaybın açıkça haber verilmesini yasakladığı için sadece işaret yoluyla söylüyor!!!)
Said Nursî ve Nur Risaleleri hakkında verilen bunca haberin (!) yanı sıra daha başka haberler de (!) vardır. Bunların en yoğun olanı "Keramet-i Gavsiye" adıyla takdim edilen Şeyh Abdülkadir Geylânî'nin haberleridir.
Sike-i Tasdiki Gaybi Sekizinci Lemada geçen;
"On dördüncü asırda "El-Kürdî" lâkabiyle yâdedilen Molla Said, benim müridimdir. O fitne ve belâ asrının her şer ve fitnesinden, Allah'ın izniyle ve havl-i kuvvetiyle onun muhafızıyım."
DEVAMI»»
